Waikawa
< Manapouri | Hong Kong en Nieuw-Zeeland | Papatowai >
Veel rijden vandaag. In Invercargill stoppen we voor de farmers market, maar ook hier gaat het om een stuk of vijftien verkopers en een live zanger. Tien minuten later stappen we alweer in de auto. We rijden door naar Waipapa Point in het zuiden van Nieuw-Zeeland. Hier staat een kleine vuurtoren en is er kans op de aanwezigheid van zeeleeuwen, zeehonden en dolfijnen. We hebben geluk, er ligt een grote zeeleeuw op het strand. Op de terugweg zien we ook nog een zeehond met jong naast de weg liggen.
Ons motel ligt in Waikawa, vanaf de tweede verdieping kijken we op een inham van de zee. Bij aankomst is het eb en staat het droog. Daarna rijden we een stukje terug naar Curio Bay. Bij eb is hier een versteend bos te zien van 170 miljoen jaar oud. Versteende bossen zijn redelijk zeldzaam omdat hout snel vergaat. Na vulkaanuitbarstingen is het bos echter overstroomd door water met siliciumdioxyde, wat binnen een paar maanden voor verstening zorgde. Je kunt de vorm van een aantal boomstammen en de basis van bomen nog herkennen, soms met de ringen er nog in.
Verder zitten er hier pinguïns. Tegen zonsondergang komt een van de ouders met voedsel terug na een dag vissen terwijl de andere ouder bij de jongen is gebleven. Dus staan we op tijd op de uitkijk om de pinguïns te bekijken. Helaas, de zon gaat onder, het waait steeds harder en het wordt steeds kouder. Het is wel gezellig, we staan er met een ander Nederlands stel en een Franse jongen. Maar pinguïns zijn in geen velden of wegen te bekennen. Na een paar uur staan zijn we zelf aan het verstenen en vertrekken we onverrichterzake naar het motel.